zondag 29 augustus 2010

Lauwe pastasalade

Wat de Provençaalse zon doet met groenten, het is bijna niet te geloven. De tomaten zijn übersmaakvol, de sla knapperiger dan ooit. Het wordt weer even wennen aan de Belgische supermarktgroenten... De eigenares van onze gîte leerde ons ook een zoete uisoort kennen, blijkbaar typisch voor de streek, vlakbij de Cévennes. Deze ui is zo zacht van smaak dan hij rauw en fijngesnipperd ideaal is bij een groen slaatje. Vaarwel rauwe-ui-oprispingen achteraf. Ook gestoofd is deze uisoort bijzonder lekker. Ik kocht er meteen een paar extra voor thuis!

Bij zo'n knapperige, groene sla met tomaat en ui aten we een lauwe pastasalade. Als de pasta nog niet afgekoeld is, komt de smaak van de groenten en kruiden volgens mij beter uit. De lauwe salade sluit dan mooi aan bij een fris groen slaatje enerzijds en de warmte van een lekkere groentenburger, gestoofde courgette of een stukje gegrilde vis of vlees anderzijds.

Hiervoor heb je nodig voor 4 personen:
  • 200 g farfalle (of een andere pasta)
  • 200 g penne (of nog een andere pasta!)
  • 3-tal eetlepels olijfolie
  • 1 (zoete) ui
  • 1/2 groene paprika
  • 1/2 rode paprika
  • 1 koffielepel Provençaalse kruiden (rozemarijn, thijm, basilicum, marjolein, dragon...)
  • Peper & zout van de molen

Breng een ruime hoeveelheid water aan de kook met een snuifje zout, een scheut olijfolie en de Provençaalse kruiden. Kook de pasta beetgaar volgens de instructies op de verpakking. Je werkt hier met 2 verschillende soorten pasta, dus houd rekening met eventueel verschillende kooktijden. 

Snijd de ui en paprika in blokjes en stoof ze in een eetlepel olijfolie gedurende een 10-tal minuten. Giet de pasta af en doe deze in een grote kom. Voeg de gestoofde ui en paprika toe, samen met de rest van olijfolie. Kruid met peper en zout van de molen en serveer dus lauw!


Tip: Voeg eventueel nog wat vers geraspte pittige kaas toe, zoals Parmigiano Reggiano of een pecorino... 

Kruidig omelet

Terug in het druilerige België... Het weekje in de Gard, Frankrijk heeft deugd gedaan. Zonovergoten dorpjes, prachtige natuur én lekker eten. De potten en pannen in de gîte zijn dan ook een paar keer uit de kast geweest, zelfs op de eerste ochtend al, na een paar kilometer joggen in het heuvelachtige dorpje. Een stevig ontbijt kon er dus wel in. De dag ervoor hadden we op een typisch (druk druk druk) Provençaals marktje al wat inkopen gedaan: verse eitjes, kruiden, zongerijpte tomaten en paprika's... Dit betekent: omelet time!

Dit heb je nodig voor 1 persoon:
  • 2 eitjes
  • 1/2 ui
  • 1/4 groene paprika
  • 1/2 grote tomaat, ontpit
  • 1 eetlepel olijfolie
  • 1 eetlepel kruidenmix van peterselie, dragon, bieslook en kervel
  • Peper en zout van de molen

Snijd de ui, paprika en tomaat in blokjes. Zet een pan op een hoog vuur met de olijfolie. Fruit hierin eerst de ui en voeg na een paar minuten de paprika toe en laat enkele minuten meebakken. Kluts intussen de eitjes in een kommetje en voeg de kruiden toe. Kruid met peper en zout, naar smaak. Voeg als laatste de blokjes tomaat toe aan de pan.


Laat de tomaat een minuutje meebakken en voeg daarna meteen het eimengsel toe. Draai de pan goed rond zodat het ei over heel de pan verspreid is. Heb je een elektrische kookplaat, zet het dan na een minuutje helemaal uit en laat het verder ei garen. Heb je een gasvuur, dan zet je dit op de laagste stand tot het omelet gaar is. Serveer met knapperig vers stokbrood en boter.


donderdag 19 augustus 2010

The Calzone





Geweldige aflevering van Seinfeld... Bij de Italiaan ook al vaak zin gehad in een calzone, maar helaas lijkt deze dichtgeplooide pizza altijd enkel in meaty edition op de kaart te staan. Dat ruikt naar een uitdaging! En jawel, mijn allereerste poging tot het maken van een veggie calzone is gelukt. Hieronder vind je het uitgebreide recept voor vier kleinere calzones met spinazie, iemand met grote honger krijgt er wel twee op! Ik pleit zelf ook schuldig ;-) Niets houdt je tegen om te gaan freestylen of om er een meaty calzone van te maken!


Voor het deeg heb je nodig:
  • 250 g bloem + een beetje extra
  • 1/2 theelepel zout
  • 1/2 theelepel instant gist
  • 130 ml lauw water
  • 1 eetlepel olijfolie

Doe al deze ingrediënten in de broodbakmachine en zet op de kneden + rijzen stand. Op mijn machine staat een speciale pizzadeegstand, zeker de handleiding checken dus! Na anderhalf uur heb je gebruiksklaar pizzadeeg! 



Ga je voor de old fashioned way, doe de bloem dan in een kom en maak er een kuiltje in, strooi het zout tegen de rand van de kom aan. Doe de gist in een apart kommetje met een snuifje suiker en 3 eetlepels van het warme water en dek het af met wat folie, zet even opzij. Als dit een schuimend boeltje is geworden, doe je het in het kuiltje bij de bloem samen met de olijfolie. Meng er geleidelijk de bloem onder en vermijd direct contact van het gistpapje met het zout. Kneed tot een mooi deeg op een met bloem bestrooid werkblad. Rol er een balletje van en leg opnieuw in de kom, dek af met een schone keukenhanddoek. Laat een uurtje rijzen op een warme plaats, desnoods in de oven op 25° C als dat gaat!


Voor de vulling heb je nodig:
  • 250 ml tomatenpassata (een half pakje)
  • 2 koffielepels oregano
  • Olijfolie
  • Peper en zout van de molen
  • 1 pakje geraspte mozzarella (de verse mozzarella geeft wat te veel vocht af)
  • 400 g diepvriesspinazie
  • 1 koffielepel nootmuskaat
  • 8 eetlepels ricotta (of Philadelphia Light als je geen ricotta hebt)
  • 1 ui, in halve ringetjes
  • 4 eetlepels amandelschilfers
  • Enkele blaadjes verse basilicum
Zo ga je verder:
Verwarm je oven voor op 200° C.
Doe de passata in een kommetje, voeg 1 koffielepel oregano toe, een flinke scheut olijfolie en kruid met peper en zout. Ontdooi en verwarm de diepvriesspinazie in de microgolfoven. De vulling van de calzone mag niet te nat zijn, giet het overtollige vocht van de spinazie dus weg. Kruid met de nootmuskaat en peper een zout.

Deel het deeg in vieren. Strooi wat bloem op je werkblad, neem één deel van het deeg en rol met behulp van een deegrol tot een pizzabodem, ik schat een mm of 2 dik. Zet alvast een bakplaat klaar en smeer deze lichtjes in met olijfolie. Start met beleggen van The Calzone! Opgelet, wel maar de helft van de bodem beleggen en voldoende afstand van de randen houden. Smeer eerst een 3-tal lepels passata uit en beleg met enkele ringetjes ui, doe daar een vierde van de spinazie op, 2 eetlepels ricotta en werk af met een handjevol mozzarella, een eetlepel amandelschilfers, wat basilicum en een snuifje oregano.   





Vouw de calzone dicht en druk de randen goed aan. Doe eventueel een scheutje olijfolie erbovenop en leg ze voorzichtig op de bakplaat.



Gouden tip: Van zodra je 1 à 2 calzones afgewerkt hebt, zet deze meteen in de hete oven. Als je een ongebakken calzone te lang laat staan voor het bakken, dan wordt het onderste deeglaagje te vochtig en heb je meer kans dat de calzone tijdens het bakken onderaan zal openscheuren. En dat willen we niet!

Na ongeveer 20 minuten is je calzone klaar.  




zaterdag 14 augustus 2010

Bananenbrood

Je kent het wel, je hebt je in de fruitafdeling van de supermarkt opnieuw laten verleiden tot het kopen van een volledig zakje met een stuk of 6 bananen... Ze worden veel te snel rijp in deze zomerse temperaturen en voor je het weet, zijn die lekkere bananen klaar voor de vuilbak/composthoop.

 Heb je dan geen vanille-ijs in huis om er snel milkshakes van te blenden, dan kan dit receptje misschien helpen. Je hebt er 2 à 3 superrijpe bananen voor nodig en de andere ingrediënten zijn ook vrij vaak in mijn (koel)kast te vinden. Dit "brood" is bovendien ideaal als (snel) ontbijt.

Het recept is lichtjes gebaseerd op de Chocolate Chip Peanut Banana Loaf uit mijn nieuwste aanwinst: "The Complete Magnolia Bakery Cookbook". Chocolate chips had ik helaas niet in huis en van peanuts ben ik geen fan. Verwacht dus geen cake, want dit "brood" heeft wel een iets andere structuur.

Als je ooit in New York City bent, zeker eens een bezoekje brengen aan de originele Magnolia Bakery (401, Bleecker Street). De cupcakes zijn to die for... En het is gelegen in een van de tofste buurten van NYC, de West Village.


Voor de Tallore Bakery Banana Loaf heb je nodig:
  • 250 gr zelfrijzende bloem
  • 100 gr suiker
  • 75 gr boter (+ beetje extra)
  • 75 ml melk
  • 2 eieren
  • 2 grote (of 3 kleine) rijpe bananen

Zo ga je te werk:
Verwarm eerst je oven voor op 180° C. Zorg ervoor dat de boter zacht is of zelfs licht gesmolten en doe deze samen met de suiker in een mengkom. Klop deze tot een schuimende massa en voeg vervolgens de eieren (op kamertemperatuur) één voor één toe en klop ondertussen verder. Neem een kleiner kommetje en prak hierin de bananen fijn met een vork. Doe dit samen met de melk bij het deeg en klop verder. Voeg ten slotte de gezeefde bloem toe en klop het deeg glad. Neem dan een bakvorm en vet deze goed in met boter. Doe het deeg erin en zet gedurende +/- 40 min in de oven. Doe hierna uiteraard eerst de truc met de brochettestok: prik in het brood, als het stokje er schoon uitkomt, is het goed, zo niet, nog eventjes terug in de oven zetten! Laten afkoelen en voorzichtig uit de vorm halen.


Tip: Een paar sneetjes van dit brood met wat Nutella erbij, hét ideale ontbijt! 

dinsdag 10 augustus 2010

Bruschette

Elke keer ik naar Italië ga, wil ik minstens één keer een gewone, simpele bruschetta met tomaat eten. Dit gerecht is zo eenvoudig. En toch smaakt het thuis nooit zoals in La Bella Italia. Meestal, ik geef het toe, heb ik hier ook geen geduld voor... Normaal zou je de tomaten zorgvuldig moeten ontvellen door ze eerst in heet water onder te dompelen om ze vervolgens de ontpitten. Voor ontpitten kan ik meestal nog wel de moed vinden, voor het tomatenvelletjesgedoe helaas niet. En net dat maakt volgens mij het grote verschil bij bruschetta! De tomaten moeten uiteraard ook lekker zongerijpt zijn. In de winter laat je dit recept dan ook beter voor wat het is.

Onlangs kwam er verandering in mijn bruschettaweemoed. Sinds die welbepaalde zaterdag is er namelijk een nieuw hebbeding in mijn leven waarmee ik eindelijk de lekkerheid van een echte Italiaanse bruschetta kan evenaren. Het ding heet "Serrated Peeler" (Cuisipro) en zeg er alsjeblief geen gewone, dure dunschiller tegen. Tomaten ontvellen wordt een fluitje van een cent. En nee, dit is geen "as seen on tv" verkoopspraatje, het ding werkt echt en goed! Nooit meer tomatenvelletjes waar ik ze niet wil hebben, hoera.





Voor een basis bruschetta met tomaten (4 stuks) heb je nodig:
  • 4 sneetjes ciabatta (+/- 1,5 cm dik)
  • 2 grote, zongerijpte tomaten
  • The good olive oil (says Antonio Carluccio)
  • Enkele blaadjes verse basilicum
  • Vers gemalen zwarte peper en (zee)zout
  • 1 teentje look 
  •  
    Zo ga je te werk:
    Was de tomaten en schil ze met de wonderpeeler! Snijd het kroontje eruit en snijd in partjes. Verwijder dan de pitjes en eventuele harde middenstukjes. Snijd in kleine blokjes en doe deze in een kommetje. Voeg een scheut olijfolie toe en kruid met peper & zout. Zet op kant (niet in de koelkast). Verwarm de grill voor of zet een grillpan op een hoog vuur. Grill de sneetjes ciabatta goudgeel langs beide zijden. Maak het teentje look schoon en snijd het in twee. Wrijf er de nog warme sneetjes ciabatta mee in en besprenkel ze met wat olijfolie. Verdeel de tomatenblokjes (met zo min mogelijk sap) over de broodjes en versier met enkele reepjes verse basilicum. Dien meteen op en waan je op de Campo de' Fiori in Rome!





    Voor mijn gepimpte versie, de "Bruschetta Tallore" heb je dit nodig (4 stuks):
    • 4 sneetjes ciabatta
    • 1 grote, zongerijpte tomaat
    • 1 gele paprika
    • 1 rode ui
    • The good olive oil
    • Enkele blaadjes verse basilicum
    • Versgemalen zwarte peper en (zee)zout
    • 1 teentje look
    • 1 handjevol parmezaanschilfers

    Zo ga je te werk:
    Bereid de tomaat voor zoals bij de basis bruschetta hierboven. Schil de paprika en verwijder steel en zaadjes, maak de ui schoon. Snijd de paprika in grote blokjes en de ui in reepjes. Bak deze aan in een pan met een flinke scheut olijfolie en wanneer alles mooi glazig en lichtjes gebruind is, zet op kant en laat wat afkoelen, kruid met wat verse peper van de molen. Grill de sneetjes ciabatta zoals hierboven vermeld en strijk ze in met het opengesneden lookteentje. Verdeel de tomatenblokjes over de broodjes (een dunnere laag dan bij de basis bruschetta) en doe er vervolgens de lauwe paprika-uimengeling over. Werk af met de basilicum en de parmezaanschilfers. Meteen beginnen smullen.







    zaterdag 7 augustus 2010

    Amerikaanse Coleslaw

    Altijd een geslaagd bijgerechtje! Lekker bij bbq & burgers. 

    Een witte kool is wat het is. Een groot, lomp ding. Dus tenzij je ergens een halve of een kwartje op de kop kan tikken, zal je dus een hele berg coleslaw kunnen maken van één kool. Volgend receptje is op basis van een halve kool. Als je de andere helft goed strak verpakt in vershoudfolie, dan houdt deze het zeker nog één à twee weken uit in de koelkast. Je kan de coleslaw best ook een nachtje laten "trekken".

    Dit heb je nodig:

    • 1 halve witte kool
    • 3 grote wortelen
    • 1 middelgrote rode ui
    • 4 eetlepels witte wijnazijn of appelazijn
    • 2 eetlepels suiker
    • 5 eetlepels mayonaise (uit een potje, zelfgemaakte mayo is niet echt geschikt!)
    • 1 eetlepel vloeibare honing
    • 1/2 koffielepel selderijzout
    • 1 koffielepel zout
    • 1/2 koffielepel versgemalen zwarte peper
    •  

      Voorbereiding:
      Haal het binnenste, harde gedeelte uit de witte kool. Snijd de rest van de kool in zo fijn mogelijke reepjes. Dit gaat sneller met de keukenrobot of mandoline, maar met the good old plank & mes lukt het ook wel!

      Rasp de worteltjes en snijd de ui in fijne reepjes.




      Daarna:
      Doe de geraspte wortelen en de reepjes witte kool en ui in een grote kom en voeg peper & zout, selderijzout en suiker toe. Meng al een eerste keer goed door elkaar en voeg vervolgens de mayonaise, honing en azijn toe en meng opnieuw. Proef! En voeg desnoods nog wat extra kruiden toe naar smaak! Doe de coleslaw in een goed afgesloten kom en laat een nachtje in de koelkast staan.





      Tip:
      Serveer de coleslaw in een apart kommetje bij je gerecht. De witte kool verliest nogal wat vocht en zo vermijd je een plasje coleslawvocht op je bord!


      donderdag 5 augustus 2010

      Puree Parmentier op z'n Provençaals

      De "zomer" is de laatste dagen niet echt meer wat het moet zijn... Koud, regenachtig... Gevolg: zin in lekkere winterse puree uit de oven, maar ook nog meer zin in het weekje Provence dat er eind deze zomer op het programma staat, momenteel is het daar toch zo'n 28°. Gooi deze twee samen in een ovenschotel en dit is het resultaat! 

      Ook de traditionele "Hachis Parmentier" is heel makkelijk aanpasbaar voor niet-vleeseters. Mijn veggie versie maakte ik met Quorn-blokjes, maar een andere vleesvervanger werkt even goed (denk: sojagehakt, tofureepjes, ...)! Of wat dacht je van een laagje courgetteschijfjes gegrild in olijfolie met Provençaalse kruiden in plaats van de Quorn?

      Dit heb je nodig voor 2 personen:
      • 600 gr aardappelen
      • 1 klontje boter
      • 1 glaasje melk
      • 1/2 koffielepel nootmuskaat
      • 1/2 koffielepel paprikapoeder
      • 3 grote wortelen
      • 1 paprika
      • 1 rode ui
      • 1 witte ui
      • 1 bakje kerstomaatjes of 3 rijpe tomaten
      • 1 takje rozemarijn
      • 1 koffielepel gedroogde Provençaalse kruiden (rozemarijn, thijm, oregano, ...)
      • 1 bakje Quorn-blokjes
      • 1 handjevol geraspte kaas
      • Olijfolie
      • Versgemalen zwarte peper & zout

      Voorbereiding:
      Schil de aardappelen en kook ze gaar in gezouten water. Maak de uien, wortels en paprika schoon en snijd ze in "brunoise", een mens mag al eens een fancy woord gebruiken voor "in blokskes". Zelf gebruikte ik mijn geweldige Braun keukenrobot (sluikreclame ahum) om de groenten fijn te hakken. Deze wondermachine bespaart je heel wat tijd, maar levert je helaas ook extra afwas op!

      Zo ga je te werk:
      Plet de gekookte aardappelen, voeg de melk en het klontje boter toe. Kruid met peper, zout, nootmuskaat en paprikapoeder voor de kleur. Zet deze even op kant. Verwarm een grote pan of wok en doe er een flinke scheut olijfolie in. Voeg dan de groenten 1 voor 1 toe: uien, wortelen en paprika. Laat deze glazig en gaar worden. Verwarm ondertussen de oven + grill voor op 180° C. 


      Voeg dan de Quornblokjes toe aan de groenten na 10-15 min en laat mee bakken. Was daarna de (kers-)tomaten en snijd deze in partjes. Voeg ze toe aan de groenten, samen met de Provençaalse kruiden en een flinke draai van de peper- en zoutmolen. Laat nog een paar minuutjes op het vuur. 


      Neem een ovenschotel en doe er de groentenmix en Quorn in. Bestrijk deze laag met een royale laag puree. Bestrooi met de geraspte kaas en versier met wat verse rozemarijnblaadjes. Zet de ovenschotel(s) in de oven, ongeveer 20 minuten. Houd het wel in de gaten, de ene oven/grill is al wat sneller dan de andere!




      Tip: Voor extra smeuïgheid, doe een paar kleine klontjes boter op de puree voor je alles in de oven zet, of een beetje olijfolie.

      zondag 1 augustus 2010

      Kersenmuffins

      Eind jaren '80. Was het mijn verjaardag, Sinterklaas of misschien Kerstmis? Zo precies weet ik het helaas niet meer. Wat ik me wel nog herinner, is dat ik een Cherry Merry Muffin cadeau kreeg. Dit kleurrijke poppetje had haar eigen roze muffinbakvorm, 6 naar kersen geurende plastic muffins en een suikershaker in de vorm van, jawel, een kers.  Als ik me niet vergis, zat er zelfs een oventje bij, dat tot mijn grote teleurstelling niet echt werkte. Juist, dit receptje draait rond kersen, lekkere, donkerrode kersen.

      Enkele weken geleden mislukte namelijk mijn poging om "lekkere kersenconfituur zonder stukjes" te maken. Het resultaat was best lekker, maar leek meer op een dikke siroop dan op confituur en was bijgevolg niet echt geschikt om op de boterham te smeren. Halt! Voor jullie Product Placement Piet (P.P.P.) op mij afsturen, ik ben me er van bewust dat ik beter speciale confituursuiker had gebruikt, of meer pectine of? Dit had ik helaas niet in huis en de winkels waren ook al gesloten op die bewuste confituurdag. Ik dacht dat het mij met een snuifje geluk (en een citroen) ook wel zou lukken... Met 3 kleine potjes kersensiroop als resultaat. 

      Bij vanille-ijs blijkt het bijzonder lekker te zijn, maar ik zocht toch nog een recept om de kersensiroop bij te gebruiken en meteen dacht ik aan mijn welriekend eighties poppetje en haar plastic muffins. Dit is mijn recept voor hoe die cherry merry muffins nu in werkelijkheid zouden kunnen smaken. Ik gebruikte mijn kersensiroop en een échte oven. 

      Voor de kersensiroop heb je nodig:
      • 1 1/2 kg kersen
      • Ongeveer 300 g suiker
      • 1 citroen
      Zo laat je kersenconfituur mislukken:
      Als je tijd en zin hebt, ontpit de kersen en snijd ze door. Je kan de pitten er ook in laten, want alles moet toch nog gezeefd worden. Breng dit op een zacht vuur aan de kook en roer/plet de kersen ondertussen tot ze het meeste van hun sap hebben vrijgegeven. Doe alles in een zeef en duw met een pollepel al het sap erdoor en vang het op in een maatbeker. Lees af hoeveel sap je hebt. Doe het terug in de kom samen met de suiker. De hoeveelheid suiker baseer je op de regel 1 kg suiker voor 1 liter sap. Breng dit samen met het sap van 1 citroen aan de kook. Laat goed doorkoken tot je een dikke siroop hebt. Laat afkoelen en doe de siroop in schone potjes. Bewaar in de koelkast. Opstijven zal dit helaas niet ;-)



      Voor de muffins heb je nodig:
      • 125 g zelfrijzende bloem
      • 125 g echte boter
      • 50 g "kindjessuiker"
      • 50 g kristalsuiker (met wat vanillesmaak of -aroma)
      • 2 eieren
      • 1 à 2 eetlepels melk
      • 1 potje kersensiroop
      Zo maak je de 11 à 12 cherry merry muffins:
      Verwarm eerst de oven voor op max. 200° C. Neem een mengkom of hoge maatbeker en doe alle ingrediënten behalve de melk erin. Let er wel op dat de boter op kamertemperatuur is of zelfs lichtjes gesmoten. Mix het tot een glad deeg. Voeg op het einde de melk toe en mix nog een keer door. Neem een muffinbakvorm en zet er papieren vormpjes in. Vul deze voor ongeveer 2/3 met het deeg. Doe in elk vormpje, bovenop het deeg 2 koffielepeltjes van de kersensiroop. Laat de muffins 15 à 20 minuten bakken en laat ze afkoelen. 


      Tip: Als je wil vermijden dat de siroop tot op de bodem van het muffinvormpje zakt, dan kan je de siroop er natuurlijk ook opdoen na een kleine 10 minuten bakken. Zet de muffins daarna nog 10 minuten in de oven. Geen fan van kersen? De muffins zijn ook heel lekker "au naturel"!